De veiligheid van voedselverpakkingen blijft een kritieke zorg voor consumenten en regelgevende instanties wereldwijd. Van de verschillende verpakkingsmaterialen hebben papier en karton wijdverspreid gebruik gevonden in voedselverpakkingen vanwege hun veelzijdigheid, verwerkingsgemak en vermeende milieuvoordelen. Als materialen die in contact komen met voedsel (FCM's) brengen ze echter potentiële veiligheidsrisico's met zich mee die een zorgvuldig onderzoek rechtvaardigen.
Papier en karton, afgeleid van plantenvezels, dienen meerdere functies in voedselverpakkingen:
Deze materialen kunnen worden vervaardigd uit gebleekte of ongebleekte virgin cellulosevezels of gerecyclede materialen. Om de gewenste technische eigenschappen te bereiken, worden tijdens de productie verschillende chemische additieven toegevoegd.
Het productieproces maakt gebruik van twee primaire categorieën additieven:
De poreuze aard van papier en karton maakt potentiële migratie mogelijk van:
Voornamelijk afkomstig van drukinkten en smeermiddelen, kunnen minerale oliën zich ophopen in menselijke organen en kankerverwekkende risico's opleveren bij langdurige blootstelling.
Residuele chemicaliën van UV-geharde inkten kunnen allergische reacties veroorzaken en mogelijk de endocriene functie verstoren.
Deze weekmakers, vaak aanwezig in lijmen en inkten, kunnen de reproductieve ontwikkeling nadelig beïnvloeden, met name bij kinderen.
Gebruikt voor water-/oliebestendigheid, kunnen deze persistente chemicaliën de immuun- en endocriene systemen aantasten en zich ophopen in het milieu.
Gerecycled papier brengt unieke uitdagingen met zich mee, omdat het verontreinigingen kan bevatten die de veiligheidsdrempels van eerdere niet-voedseltoepassingen overschrijden. Hoewel essentieel voor circulaire economieën, blijkt het garanderen van de veiligheid van gerecycled materiaal complex te zijn vanwege:
Sommige fabrikanten zijn teruggekeerd naar virgin vezels, terwijl anderen functionele barrièrelagen (bijv. plastic films of coatings) gebruiken om migratierisico's te beperken.
Geregeld door Verordening (EG) nr. 1935/2004, ontbreekt Europa specifieke geharmoniseerde regels voor papieren verpakkingen. Richtlijnen van de industrie en nationale aanbevelingen (bijv. de BfR van Duitsland) vullen momenteel deze lacune.
De FDA reguleert papiercomponenten als indirecte voedseladditieven onder 21 CFR 176, met aanvullende paden, waaronder Food Contact Substance Notifications (FCN's) en GRAS-bepalingen.
Belangrijke benaderingen om de veiligheid te verbeteren zijn onder meer:
Opkomende trends die de industrie vormgeven:
Naarmate het bewustzijn van voedselveiligheid en de impact op het milieu groeit, staat de papierverpakkingsindustrie voor zowel uitdagingen als kansen om veiligere, duurzamere oplossingen te ontwikkelen die voldoen aan de veranderende verwachtingen van consumenten en de wettelijke vereisten.
De veiligheid van voedselverpakkingen blijft een kritieke zorg voor consumenten en regelgevende instanties wereldwijd. Van de verschillende verpakkingsmaterialen hebben papier en karton wijdverspreid gebruik gevonden in voedselverpakkingen vanwege hun veelzijdigheid, verwerkingsgemak en vermeende milieuvoordelen. Als materialen die in contact komen met voedsel (FCM's) brengen ze echter potentiële veiligheidsrisico's met zich mee die een zorgvuldig onderzoek rechtvaardigen.
Papier en karton, afgeleid van plantenvezels, dienen meerdere functies in voedselverpakkingen:
Deze materialen kunnen worden vervaardigd uit gebleekte of ongebleekte virgin cellulosevezels of gerecyclede materialen. Om de gewenste technische eigenschappen te bereiken, worden tijdens de productie verschillende chemische additieven toegevoegd.
Het productieproces maakt gebruik van twee primaire categorieën additieven:
De poreuze aard van papier en karton maakt potentiële migratie mogelijk van:
Voornamelijk afkomstig van drukinkten en smeermiddelen, kunnen minerale oliën zich ophopen in menselijke organen en kankerverwekkende risico's opleveren bij langdurige blootstelling.
Residuele chemicaliën van UV-geharde inkten kunnen allergische reacties veroorzaken en mogelijk de endocriene functie verstoren.
Deze weekmakers, vaak aanwezig in lijmen en inkten, kunnen de reproductieve ontwikkeling nadelig beïnvloeden, met name bij kinderen.
Gebruikt voor water-/oliebestendigheid, kunnen deze persistente chemicaliën de immuun- en endocriene systemen aantasten en zich ophopen in het milieu.
Gerecycled papier brengt unieke uitdagingen met zich mee, omdat het verontreinigingen kan bevatten die de veiligheidsdrempels van eerdere niet-voedseltoepassingen overschrijden. Hoewel essentieel voor circulaire economieën, blijkt het garanderen van de veiligheid van gerecycled materiaal complex te zijn vanwege:
Sommige fabrikanten zijn teruggekeerd naar virgin vezels, terwijl anderen functionele barrièrelagen (bijv. plastic films of coatings) gebruiken om migratierisico's te beperken.
Geregeld door Verordening (EG) nr. 1935/2004, ontbreekt Europa specifieke geharmoniseerde regels voor papieren verpakkingen. Richtlijnen van de industrie en nationale aanbevelingen (bijv. de BfR van Duitsland) vullen momenteel deze lacune.
De FDA reguleert papiercomponenten als indirecte voedseladditieven onder 21 CFR 176, met aanvullende paden, waaronder Food Contact Substance Notifications (FCN's) en GRAS-bepalingen.
Belangrijke benaderingen om de veiligheid te verbeteren zijn onder meer:
Opkomende trends die de industrie vormgeven:
Naarmate het bewustzijn van voedselveiligheid en de impact op het milieu groeit, staat de papierverpakkingsindustrie voor zowel uitdagingen als kansen om veiligere, duurzamere oplossingen te ontwikkelen die voldoen aan de veranderende verwachtingen van consumenten en de wettelijke vereisten.